عمر می گذرد اما آنچه می ماند همان بذرهایی است که در نفس خود کاشته ای. چیزی با خود نمیبری جز همین نفسی که پر شده است از آنچه در طول این عمر اندک بر آن مهر کرده ای. بدان و آگاه باش که بهشت و جهنم تو، دقیقا همین است که در نفست آماده کردی. اگر در آن آتش محبت معاصی و بی حیائی ها و ظلم های گوناگون است، آتش جهنم همین است که حقیقت آن را با زبانه های شعله ورش خواهی یافت. اما اگر در این ظرف این نفس خدادای، روح توحیدی را زنده کرده ای و در آن عشق و محبت به خدا و اولیائش و همه خوبی ها جا داده ای، حقیقت بهشت همین است و لذت آن را هر چه جلوتر بروی بیشتر خواهی یافت.